Na svečanosti Fudbalskog saveza „Dan fudbala“ koja je održana u Banjaluci, fudbalski klub „Rudar“Ugljevik, je dobio odlikovanje Fudbalskog saveza Republike Srpske, povodom 100 godina postojanja i rada. Nagradu je ispred kluba primio predsjednik kluba Neven Rikić.
Odlikovanje predstavlja formalno priznanje jednom vijeku bogate, inspirativne i ponosne fudbalske istorije koja se ne ispisuje samo u sportskim analima, već i u srcima generacija Ugljevičana.
Daleke 1925. godine, prvi put su se okupili entuzijasti oko ideje da Ugljevik dobije fudbalski klub, pa sve do današnjih dana, “Rudar” je bio i ostao više od sporta. On je simbol lokalne zajednice, ponos Majevice , Republike Srpske i Bosne I Hercegovine.
U proteklih 100 godina, kroz “Rudar” su prošle hiljade igrača, trenera, navijača i prijatelja svi oni ugradili su dio sebe u temelje kluba.
Ovaj klub je kroz svoju istoriju bilježio uspone i padove, ali je uvijek ostajao dosljedan svojim vrijednostima: poštovanju tradicije, privrženosti navijačima i ljubavi prema fudbalu. Dvije titule prvaka Republike Srpske, Super kup Republike Srpske i takmičenje u Premijer ligi BiH predstavljaju krunu sportskog segmenta istorije, ali pravu snagu “Rudara” čine njegovi ljudi oni koji ga nose u srcu i njegovi “rudari”
Pomenuto odlikovanje znači priznati trud svih koji su u ovom vijeku postojanja dali doprinos klubu od prvih generacija do današnjih pionira, kadeta, juniora i prvotimaca. Znači i obavezu da nastavi putem odgovornosti, razvoja i ambicija, kako bi “Rudar” ostao jedan od stubova fudbala u Republici Srpskoj i Bosni i Hercegovini.
FK “Rudar” zahvaljuje Fudbalskom savezu Republike Srpske na ovom izuzetnom priznanju. Zahvaljuje se i svim bivšim i sadašnjim članovima kluba, navijačima, prijateljima, sponzorima i svima koji su vjerovali u Rudar jer ova nagrada pripada svima vama.
Sto godina je iza “Rudara”. Pred klubom je novih sto godina sa ponosom, srcem i ljubavlju prema “Rudaru”!
Klub i fudbaleri „Rudara“ uspješnim rezultatima su promovisali Ugljevik. Bili su ambasadori gradića prepoznatljivog po proizvodnji uglja i električne energije.
Razumljivo , ne mogu vječno trajati ali prepoznatljivih sportista nema već dvije decenije . Šta se desilo pita se sportska javnost Ugljevika i fanovi „Rudara“.
Ljubavi i entuzijazma prema sportu više nema , lični interes i politika kreira sve dalje aktivnosti u najljepšoj sporednoj stvari na planeti, kada je sport u pitanju.
Vratimo se ugljevičkom „Rudaru“ i završenoj fudbalskoj sezoni u 100 godina postojanja.!Šta i ako dalje?
FK „Rudar“ je rezultatima promovisao Ugljevik daleko van granica . Imao školu fudbala, sve omladinske selekcije afirmisao bezbroj mladih vedeta fudbala i fudbalskih trenera.Imao vlastiti stadion , izgrađen po UEFA projektu.Jednoga dana došlo je sve na naplatu i ceh je plaćen.“Rudara“ na mapi fudbalskoj je teško pronaći a nema „Rudar“ stadiona u vlasništvu.Krivca nema , odgovornosti nema.
Ekipa „Rudara“ sada igra u nižem rangu u uslovima iz 19 vijeka. Infrastruktura teško može zadovoljiti kriterije fudbalskog saveza za odigravanje prvenstvenih drugoligaških utakmica. Teren za igru je teško opisati, a klupske prostorije ne liče i ne priliče jednom klubu koji je proslavio i afirmisao nekada sportski Ugljevik.
U sezoni kada su tribine zjapile prazne ,nije bilo rudarskih pjesama. “Rudar” je ispisao vijek postojanja bez zlatnog pira, bez velikog slavlja, ali ispunjenu znojem i tišinom , bez nade da radost podijele sa svojim fanovima ili osobama koje su kreirali istoriju “Rudara”.
Prvenstvena zavjesa na tek završeno prvenstvo je spuštena.Sastav “Rudara”je izborio opstanak u drugoligaškom takmičenju.
Gdje je klub u godini jubileja? Klub čine ljudi ! Ovaj klub nema plan, ovaj klub nema viziju . Nova sezona je pred nama, nije obična, ona je jubilarna. “Rudar” slavi sto godina. To je vijek nade, borbe, ponosa,uspjeha i padova . Sto godina fudbalske emocije koja nije uvijek bila pobjednička, ali je uvijek bila vjerna.
Gdje će “Rudar” dočekati taj jubilej? S kim i čim? Niko ne može dati odgovor.
Ko dolazi na utakmice u godini jubileja? Statistika kaže da Ugljevičani ne gledaju zeleno-crne. Uslova za posmatranje nema. Kiša pada nema gledalaca, sunce grije nema gledalaca, uzvika negodovanja sa trošnih tribina nema , rudarske pjesme više nema. Nekoliko entuzijasta u klubu ni krivi ni dužni a u pogrešnom vremenu, kažu da treba ostati i preživjeti.
“Rudar” je u godini jubileja ostao i preživio.
M.J.
