Srpska pravoslavna crkva i njeni vjernici danas slave svetog Epifanija Kiparskog.
Sveti Epifanije Salaminski bio je episkop Salamine i metropolit kiparski na kraju 4. vijeka. Smatra se crkvenim ocem. Stekao je reputaciju jednog od najvatrenijih branilaca hrišćanskog pravoverja, a najpoznatiji je po sastavljanju velikog pregleda svih jeresi koje su se razvile do njegovog doba; citati u tom tekstu u mnogim slučajevima predstavlja jedine informacije o od Crkve zabranjenih i uništenih knjiga.
Rođen je kao Jevrejin, ali povjerovao je u Hrista i krstio se zajedno sa svojom sestrom Kalitropijom. U dvadeset šestoj godini se zamonašio u manastiru svetog Ilariona. Docnije je osnovao zaseban manastir, gde se pročuo po cijeloj Palestini i po Misiru zbog svog podvižništva, duhovne mudrosti, i čudotvorstva. Bežeći od slave, udaljio se u Misir.
Na putu se sreo sa velikim Pafnutijem, koji mu je prorekao, da će biti arhijerej na ostrvu Kipru. I zaista, posle više decenija došao je Epifanije na Kipar, gdje je iznenadno izabran za episkopa.
U šezdesetoj godini postao je episkop u gradu Salamini, i kao episkop upravljao je crkvom pedeset pet godina. Živio je sto petnaest godina. Pred smrt je pozvan u Carigrad od cara Arkadija i žene mu Evdoksije na sabor episkopa, koji je trebalo po želji carevoj i caričinoj da osudi Svetog Jovana Zlatoustog. Kada je došao u Carigrad, on je otišao u dvor carev, gdje su ga car i carica duže zadržali nagovarajući ga da se izjasni protiv svetog Jovana Zlatoustog. Sveti Jovan Zlatousti je doznao da se Sveti Epifanije saglasio sa carem protiv njega, zato mu je napisao pismo: “Brate Epifanije, čuh da si savjetovao cara, da se ja prognam; znaj da i ti više nećeš videti prestola tvoga”. Na to mu Sveti Epifanije otpisa:
„Stradalniče Jovane, odolevaj uvredama; znaj da i ti nećeš stići do mjesta, u koje te progone”. – I oba ova svetiteljska proročanstva su se ubrzo obistinila: ne hoteći se saglasiti nipošto s carem na progonstvo svetog Jovana Zlatoustog, Sveti Epifanije je krišom sjeo u lađu i pošao za Kipar, međutim na lađi je umro; a svetog Jovana Zlatoustog otera car u progonstvo u Jermeniju; ali je i on usput umro. Sveti Epifanije je preminuo 403. godine. Od mnogih djela svetog Epifanija najpoznatije je “Kovčežić” u kojem je izloženo i pobijeno osamdeset jeresi, prenosi Novosti Magazin.
Današnji dan trebalo bi provesti skromno i u molitvi.
Bože otaca naših, čini uvijek sa nama po Tvojoj krotosti, ne napuštaj nas Tvojom milošću, no njihovim molitvama u miru uredi život naš.
(SrpskaInfo)
