Nemar i kratkovidost bijeljinske gradske vlasti u slučaju Fudbalskog kluba “Radnik” mogla bi ovaj simbol Semberije i najuspješniji fudbalski klub Republike Srpske u prethodnih pola decenije skupo da košta.
“Politički puč” koji su 28. marta izveli predstavnici izvršne vlasti u Bijeljini instalirajući, na sjednici Skupštine kluba, političke predstavnike na čelo sportskog udruženja, direktno je u suprotnosti sa;
– Zakonom o udruženjima i fondacijama Republike Srpske.
– Članovima 5. i 16. Statuta N/FS BiH, čiji je “Radnik” član.
– Statutarnim odredbama 7. i 8. Evropske fudbalske federacije (UEFA), pod čijim okriljem je bijeljinski klub ove godine nastupao.
Svi ti propisi jasno definišu distancu politike i sporta, a upravo najeklatantniji primjer toga dale su bijeljinske vlasti, delegiranjem stranačkih predstavnika na dvije najvažnije funkcije u klubu; predsednika Skupštine i predsednika Upravnog odbora.
Brojni su primeri kako UEFA i FIFA reaguju i na same naznake “političkog mešetarenja”, ali nema nijednog primjera ostanka politike u “legalnom” sportu.
Sama fudbalska BiH bila je izbačna iz članstva FIFA, 2011. godine, jer je politika kočila usvajanje Statuta krovne organizacije.
Ti primeri jasno ukazuju da će i ovaj “atak politike na sport” teško proći bez posljedica, posebno računajući na ugled Mladena Krstajića, koji je riješen da uz pomoć stručnjaka, odbrani prije svega svoje ime od konstantnog blaćenja bijeljinske vlasti, ali i energiju, sredstva i ljubav koju je uložio u Bijeljinu i “Radnik”.
(Dvogledi)
