Nešto veliko i važno se dogodilo ovih dana na svetom Sabaru SPC u Beogradu. Ne bih o tome naširoko i nadugačko govorio, bilo bi mnogo. Uvek kada je Arhijerejski Sabor, na njemu bude jedno krstoliko prelamanje crkvenog života SPC sa svih kontinenata. Na Saboru se čuju mnoge stvari vezane za život naše Crkve, za podvige, za misiju, za svedočenje Jevanđelja.
Ono što je na ovom Saboru bilo drugačije i novo, i poseban dar Božiji, jeste promena titula pojedinih episkopa SPC. Titule naših episkopa nisu iz mnogih razloga dugo vremena menjane, a na ranijim Saborima su nagoveštavane više puta. Istorijske prilike u kojima Crkva živi se menjaju. Na to najviše utiču ratovi i druge životne nedaće: zemljotresi, poplave, a kod nas Srba – seobe i progoni. Kada bi se zemaljske i istorijske prilike normalizovale, i Crkva bi se vraćala svom uobičajenom životu i misiji i mnoge stvari su se vraćale u kanonski poredak. Tako je sada došlo do potrebe da se naše istorijske titule vrate, iz jednostavnog razloga što imaju svoju dugu crkveno-istorijsku tradiciju, ali i iz potrebe misije i svedočenja Crkve.
Naša nova titula, po odluci svetog Sabora, koji je evo pre jednog dana završen, će biti – Arhiepiskop i Mitropolit zvorničko-tuzlanski, ali će ova titula početi zvanično da se primenjuje kada službeno o tome dobijemo pisanu Odluku svetog Sabora. Verujemo da ćemo od svetog Sinoda dobiti i uputstvo, kako i kada nove titule možemo primenjivati i koristiti.
U svakom slučaju dobijanje ove drevne titule, lično smatram blagoslovom Crkve, i gledam na to kao na zajednički doprinos svih crkvenih delatnika i svih naših vernika kroz istoriju, a posebno onih od 1920. godine, kada je naša Eparhija iz statusa Mitropolije, zarad jedinstva Srpske Crkve, vraćena u status Eparhije.
Titule, kao što znate, nisu cilj same po sebi, one su više priziv na predano služenje Crkvi i svome narodu, kako meni kao arhipastiru, tako i svim članovima Crkve, počevši od svih krštenih ljudi – carskog sveštenstva, pa do nižeg i višeg crkvenog klira i svih vernika. Titule nisu tu da se gordimo njima, već da ih opravdamo svojim podvigom i dobrim delima.
Toliko bih o titulama za sad rekao, verujem da ćete više moći saznati na [email protected] i na drugim crkvenim glasilima.
Neka Gospod sve blagoslovi, da se zajedno svi trudimo na polju crkvenog i duhovnog života naše Eparhije, da na taj način damo doprinos njenom razvoju i napretku, i time opravdamo titulu koju smo na dar od Crkve dobili.
Živeli i Bog vas blagoslovio.
(EZT)
